Quentin Tarantino është i njohur për qëndrimet e tij të forta dhe shpesh provokuese në lidhje me industrinë e filmit, veçanërisht në mbrojtje të origjinalitetit artistik. Në bisedën me Bret Easton Ellis, ai përsëri theksoi përbuzjen e tij ndaj ripërpunimeve apo remake-ve, duke reflektuar mbi prirjen e tij për të shmangur veprat që, sipas tij, nuk sjellin diçka të re në mediumin kinematografik.
Në këtë kontekst, Tarantino përmendi edhe përvojën e tij me filmin Dune të vitit 1984, të drejtuar nga David Lynch. Ai pranoi se e kishte parë disa herë filmin origjinal, por nuk ndjente dëshirë ta rikthehej më tek ai apo të interesohej për përshtatjen e fundit. Kjo është një deklaratë interesante, duke pasur parasysh që filmi i Lynch konsiderohet i ndarë mes vlerësimeve kritike si një përpjekje e dështuar për të sjellë universin kompleks të Frank Herbert në ekran. Nga ana tjetër, adaptimi më i fundit i Dune nga Denis Villeneuve është përgëzuar gjerësisht për vizionin e tij epik dhe besnikërinë ndaj materialit burimor.