Tashmë është pranuar, që njeriu është i pajisur me inteligjencë të shumëfishtë. Por, që ta vërë në përdorim dhe funksionim, më parë duhet ta zhvillojë.
Këtë rol kaq të rëndësishëm për njeriun, e kryen edukimi. Edukimi mund ta zhvillojë, por edhe mund ta cungojë, këtë dhunti të njeriut.
Njeriu deri më sot, ka vlerësuar vetëm inteligjencën e mbijetesës, e cila është fenomen në natyrë dhe janë të pajisura të gjitha gjallesat, pasi lidhet direkt me ekzistencën.
Mirëpo, njeriu, siç e ka etiketuar Heidegger, është “botëformues” dhe kjo veti zhvillohet, nëpërmjet inteligjencës së shumëfishtë. Pa inteligjencën e shumëfishtë dhe pa vetëdijen për të, njeriu nuk mund të ndërtoj rutinën e tij, të qenit botëformues.
Pranimi i inteligjencës së shumëfishtë i ka dhënë njeriut mundësi për dimensione të tjera, si në imagjinatë ashtu edhe në realitet. I dha mundësinë të përdorë kaosin në favor të vetes dhe komunikimit. Të kujtojmë këtu, mjetet e shpikura nga Stiv Xhobs (iphonet ipadet) apo interneti, facebooku, instagrami dhe të tjera forma të reja, që dalin vazhdimisht.
Shpikja e instrumenteve muzikorë, dhe akustik, teleskopët e fuqishëm, dalja në hapsirë dhe ndërtimi i satelitëve. Ndërtimi i gradacelave në lartësira maramendëse, mjetet e thellësive të mëdha, apo ngjizja e jetës në mënyrë artificiale.
Të gjitha këto arritje të mëdha të njeriut, janë rezultat i shfrytëzimit të kësaj vetije, ‘inteligjencës së shumëfishtë”. Dhe kjo veti, si vetë jeta dhe njerëzorja, nis të zhvillohet në fëmijëri.
